Ημερολόγιο παραστάσεων: Beach byrds

κριτικές Δεν ανεβάζω τη φωτογραφία από τη χορογραφία "Beach Birds" του Merce Cunningham, από τους σημαντικότερους χορογράφους, που σαν σήμερα το 2009 έφυγε, λόγω του τίτλου της. Ούτε επειδή ο τοίχος μου ανεβοκατεβαίνει με φωτογραφίες είτε μπλε από παραλίες είτε μαύρες από τις πυρκαγιές. Πολιτική δράση δεν γίνεται από το facebook, με ανακοινώσεις δεν συμμετέχεις σε εθελοντικές ομάδες, ούτε οργανώνεται σε τοπικό επίπεδο η πυροπροστασία όλο τον χρόνο, ούτε αναδιανέμονται σε κρατικό επίπεδο τα κονδύλια για την αληθινή προστασία της χώρας. Παρατηρώντας τις δύο φωτογραφίες από δύο διαφορετικές εκτελέσεις, την μαυρόασπρη του 1991 με την ομάδα του Merce, ανάμεσα τους και κάποιοι συμμαθητές μας από την εποχή που κάναμε μαθήματα εκεί, και την έγχρωμη από το μπαλέτο της πόλης Ανζέ το 2019, (ναι οι Γάλλοι εξάγουν προστασία και φρεγάτες Μπελάρα στις μικρές χώρες σαν εμάς και εισάγουν χορό από τις ΗΠΑ), βλέπουμε δυο σημαντικές διαφορές. Στην αυθεντική εκδοχή η χορεύτρια στο κέντρο πιάνει τα χέρια των χορευτών και στηρίζεται στον κύκλο που σχηματίζουν γύρω της, επιπλέον όλοι οι χορευτές κοιτάζονται μεταξύ τους, σε αντίθεση με την εκδοχή των Γάλλων όπου η χορεύτρια μένει μόνη στον κύκλο όπου όλοι έχουν κατεβασμένο το κεφάλι. Αυτό είναι και το πολιτικό μήνυμα, μέσα στην ομορφιά τι μπορούμε να διακρίνουμε και να κρατήσουμε για να σωθούμε